« طعم گیلاس » فیلم درباره آقای بدیعی مردی میانسال است، که قصد خودکشی دارد و قبرش را در کنار درختی کنده است. او می خواهد قرص های خوابش را یکجا بخورد و شب در این قبر بخوابد. بدیعی دنبال کسی است که پس از مرگش روی جسدش خاک بریزد. مسیری را برای یافتن چنین کسی پیش می گیرد با افراد مختلفی رو به رو می شود و… .
درباره :
فیلم طعم گیلاس ( به انگلیسی: Taste of Cherry Full Movie ) فیلم ایرانی در سبک مینیمالیستی به کارگردانی و نویسندگی عباس کیارستمی در سال 1367 است. مردی در حومه شهر تهران، با اتوموبیلش دنبال کسی می گردد که تقاضای پردردسر او را در ازای دریافت 200 هزار تومان پول انجام دهد.
"حرف هایی هست که نمی شود گفت، احساساتی هست که نمی شود بیان کرد، و خواستن هایی هست که نمی شود داشت..." .
کیارستمی برای طعم گیلاس جایزه نخل طلا جشنواره فیلم کن 1997 را به دست آورد. این دست آورد یکی از مهم ترین جوایز تاریخ سینمای ایران است. کیارستمی در مورد این فیلم گفت: «تفاوت و شباهت کار ما کارگردان ها با روان شناسان در این است که کارگردان، در سطح جامعه معضلات را می بیند و نقطه درد را نشان می دهد ولی همان جا رها می کند و از اینجا به بعد، حیطه او نیست. این جامعه روانپزشکی است که پس از تشخیص، به درمان درد هم می پردازد.»
دیدگاهتان را بنویسید